Vriendinnetjes op bezoek!!!

Vorige week dinsdag was het Bevrijdingsdag en ik vond het stiekem toch wel erg jammer dat ik niet naar Bevrijdingspop kon in Haarlem. Maar mijn Amerikaanse vrienden vieren op deze dag altijd Cinco de Mayo (wat 5 mei betekent in het Spaans). Dit is oorspronkelijk een feestdag van Mexico en de Mexicanen vieren dan ook hun vrijheid. Dus die avond gingen we met een groepje eten bij een Mexicaans restaurant. Daarna was er een feest georganiseerd in mijn favoriete bar: Freud. In één van mijn eerdere blogs schreef ik hier al over dat het een soort Griekse tempel is dat vroeger een kerk was, maar nu is omgetoverd tot een bar. Het thema was: roaring twenties, wat jullie waarschijnlijk wel kennen van de film The Great Gatsby. Ik kwam daar in mijn eentje aan omdat ik weer met een ander groepje had afgesproken om naar dat feest te gaan. Maar gelukkig was Sanne er al en we hadden meteen even wat leuke mensen ontmoet van Oxford University. Later arriveerde de rest van de groep en het was een heel gezellige avond! Verder mag ik nu dan ook ‘eindelijk’ zeggen dat ik zomervakantie heb! Want ik heb donderdag mijn laatste toets gehad! Ben wel benieuwd naar al mijn resultaten hier, maar we gaan het zien… 

Op vrijdag kwamen mijn vriendinnen Saskia en Michelle mij opzoeken in Engeland. Sam, nog een andere vriendin van thuis, woont in Londen en die is daar au-pair. We hadden met zijn vieren in Londen afgesproken in een heel artistiek wijkje genaamd Shoreditch. Ik was hier nog niet eerder geweest maar ik vond het echt onwijs leuk! Overal waar je keek zag je heel gave street art en je had allemaal leuke vintage winkeltjes en eettentjes. Hierna moest Sam werken en ben ik met Mies en Sas doorgegaan naar de Shard, het hoogste gebouw van Europa. Vanaf daar hadden we echt prachtig uitzicht over de hele stad! 

Shoreditch met Sas en Mies

Street art Shoreditch

Shoreditch

In de avond gingen we uit in Camden Town in Londen en daar hadden we weer met Sam afgesproken. We zijn toen eerst naar een bluesbar geweest waar een bandje op kwam treden. Daarna gingen we door naar club KOKO waar Sam even had geregeld dat we op de gastenlijst stonden, dus we konden mooi gratis naar binnen. Ik denk dat dit wel één van de vetste clubs is die ik ooit heb gezien. Het was namelijk een soort oud theater en het was echt super groot. Er kwam een goede band optreden en ik vond het echt leuk om eindelijk weer even met mijn vriendinnen van thuis uit te gaan. ’s Nachts zijn we weer met de bus terug naar Oxford gegaan.

Club KOKO, Londen

Op zaterdag had ik die meiden al een beetje wat van Oxford laten zien. Ze stonden echt perplex want ze hadden nooit verwacht dat het zo’n prachtige stad was. Ze zeiden echt: “Hè? Ik dacht dat het een beetje een verwaarloosde Engelse stad was, maar overal waar je kijkt is het echt super mooi. Het lijkt wel een sprookje!” Verder wisten ze ook niet zoveel van Oxford af van tevoren, maar ze vonden het echt geweldig. ’s Avonds hebben ze het grootste deel van mijn vrienden hier kunnen ontmoeten want we gingen bij ons in de keuken chillen en daarna uit in Lava (een club waar we altijd heen gaan). We waren echt met een super grote groep dit keer en ik vond het denk ik wel de leukste avond tot nu toe. 

Bridge of Sighs, Oxford

De volgende dag zijn we weer de stad ingegaan en hebben we een bootje gehuurd en later nog wat souvenirs gekocht. s ’Avonds zijn we uit eten geweest met mijn huisgenoten en AJ bij een leuke pub waar ik zelf ook nog niet eerder was geweest. Je hebt hier in Oxford niet echt terrasjes maar je hebt bij veel pubs een garden waar je dan kunt zitten als het lekker weer is. Dat is eigenlijk een soort patio, maar dat ziet er wel echt schattig uit.

Maandag was het alweer de laatste dag dat Sas en Mies hier waren. We hebben toen een free walking tour door Oxford gedaan. Ik had dit zelf ook nog niet eerder gedaan. Maar dit vonden we alle drie echt ontzettend leuk en interessant. Ik zie namelijk altijd wel al die gebouwen hier staan en over sommige weet ik ook wel iets, maar ik hoorde echt heel veel leuke nieuwe feitjes over de geschiedenis van deze gebouwen. Het werd allemaal ook echt op een leuke manier verteld door een studente die hier woont. Om half drie gingen de meiden weer richting het vliegveld. Ik kreeg nog een een countdown scheurkalender die zij voor mij hadden gemaakt met allemaal grappige foto’s van ons en het blijkt dat ik over 22 dagen al thuiskom. Dat zal toch wel weer even wennen zijn…

Christ Church

Ik vond het echt onwijs gezellig dat mijn vriendinnen er waren. En ook leuk dat ze dan eindelijk een goed beeld hebben van hoe ik hier leef en wie mijn vrienden hier zijn. Dus Mies en Sas super bedankt voor het leuke weekend en dat jullie me op zijn komen zoeken!!!!