Sweet Goodbyes

Nadat Saskia en Michelle mij weer verlaten hadden, begon ik me pas te realiseren hoe kort ik nog maar in Oxford ben. Mijn laatste week Oxford gaat vandaag namelijk in. De afgelopen twee weken kan ik het best omschrijven met het woord: intens. Ik heb echt zoveel mogelijk tijd doorgebracht met mijn vrienden, nu het nog kon. Maar ik heb van een hoop vrienden, waaronder mijn lieve huisgenootjes, afscheid moeten nemen. En dat was toch wel heel erg moeilijk als je 4 maanden met elkaar samen hebt gewoond. Maar dat is ook logisch als je ziet hoe close we zijn geworden in een korte tijd. Het waren niet alleen huisgenootjes, maar ook mijn beste vriendinnen en het voelde echt alsof we familie waren. Ik ben nu dus nog als enige over in onze flat en dat voelt toch wel heel erg vreemd. Ik zal even een beetje beschrijven wat ik hier de afgelopen weken gedaan heb. Bereid je voor, want dit is een redelijk lange blog.

Op dinsdag 12 mei hebben we even de toerist in eigen stad uitgehangen. We zijn met een groepje naar de Botanic Garden geweest, wat gratis is voor studenten van Oxford (leuke bijkomstigheid). Het was die dag echt heerlijk weer, dus het was wel leuk om daar even rond te lopen. Daarna hebben we nog wat winkeltjes gekeken en zijn we door gegaan naar Oxford Castle. Waar dit het resultaat van was:

Oxford Castle

Uiteindelijk zijn we lekker gaan chillen in University Parks. Dit is echt ontzettend groot en er wordt altijd cricket gespeeld. Dus daar hebben we nog even bij staan kijken. En ik ben erachter gekomen dat als er een sport is waar ik niets van snap, dat cricket wel is. Het meest opvallende vind ik misschien nog wel dat ze hier witte pakken aan hebben terwijl je het speelt in het gras. Dus Tatiana en ik moesten wel lachen toen we allemaal kinderen lekker door het gras zagen rollen met die pakken.

University Parks met Tats

In de avond zijn we naar the Star Pub geweest, want ja die pub poster moet toch ook echt nog vol voor ik weer thuis ben (wat me nooit gaat lukken aangezien er welgeteld 62 op staan!!!). Wat deze pub bijzonder maakt, is dat je er allemaal spelletjes kunt spelen. Er stond zelfs een oude Nintendo waarop je Mario Kart kon spelen. Verder hebben we Triviant en Pictionary gespeeld. Maar Stefano en ik waren de enige non-native speakers en wij hadden hier dus allebei nog best wel moeite mee. Ik vind Triviant in het Nederlands namelijk al best lastig. Maar goed, het was een mooie avond!

The Star Pub

Op donderdag 14 mei ben ik met Tatiana naar de Warner Bros Studio in Londen geweest voor een Harry Potter tour. Dit stond namelijk nog op mijn bucketlist. Het klinkt misschien stom, maar dit was toch wel een van de coolste dingen die ik hier gedaan heb. Ik vond het namelijk heel gaaf om te zien hoe alles in elkaar gezet is en hoeveel tijd er in die films gestoken is. Ik vond het heel bijzonder om daar rond te lopen en alle filmsets te zien. Ook hebben Tatiana en ik op een bezemsteel en in the flying car gezeten. Dit doen ze dus met zo’n green screen waarbij de achtergrond veranderd. 

The Great Hall, Harry Potter

Op vrijdag was het tijd voor de laatste keer Club Lava met zijn allen. Dit was echt weer een hilarische avond! Ik ga het uitgaan hier zeker missen. Want het heeft zeker wat om iedere keer met zijn allen in een rode dubbeldekker naar het centrum te gaan. Ook vind ik het echt gezellig dat iedereen ook echt aan het dansen en gek doen is en er geen barhangers bij zijn! Mooie herinneringen aan deze club en de mensen. 

Die week daarna bestond vooral uit heel veel uitgaan, heel veel lachen, maar toch ook wel heel veel tranen. We hebben nog een keer met zijn allen in de ochtend een echt English breakfast gegeten. En stiekem vind ik dit eigenlijk best lekker. Maar het is maar goed dat ik er geen gewoonte van gemaakt heb.

Afgelopen vrijdag hadden we ons laatste Flavours of the World Night met de vaste groep en iedereen had echt weer heerlijk eten gemaakt! Het was Jess haar laatste avond… En zij was ook de eerste die ons ging verlaten. We hebben met zijn allen in onze keuken gezeten en we zijn bijna de hele nacht opgebleven en hebben herinneringen opgehaald. Iedereen had kaarten voor elkaar geschreven met leuke herinneringen die we aan elkaar hebben. In de kaarten die ze voor mij geschreven hadden, werd ik moedig genoemd, er werd gezegd dat ik een sterke persoonlijkheid heb en dat ik altijd eerlijk ben. Mooie complimenten, al zeg ik het zelf en ik kan mezelf er ook zeker wel in vinden. Ik heb hier echt vrienden gemaakt waar ik trots op mag zijn en die ik mijn leven lang niet meer ga vergeten. Ik ga ze dan ook echt ontzettend erg missen. Mijn beste vrienden hier wonen dan ook bijna allemaal in Amerika of Australië. Niet ideaal, maar wel een mooi excuus voor een leuke reis. 

Laatste grouphug met z'n allen

The Breakfast Club

Gelukkig heb ik ook nog Nederlandse vriendinnen gemaakt hier. Daarmee ben ik op zaterdagavond naar het Enchanted Garden Ball geweest. Dit was een soort van festival georganiseerd door mijn universiteit. Uiteindelijk gingen er niet super veel mensen heen die ik kende, maar ik heb alsnog echt een superleuke avond gehad. Er waren echt heel veel verschillende dingen te doen. Je had er een karaokebar, kermisattracties, een photobooth, goede muziek, lekker eten en allerlei rare spelletjes die je kon doen. Uiteraard ook weer even genoten van de outfits van de Britse bevolking. Want tja, die mensen kennen echt geen schaamte!

Enchanted Garden Ball met Dutchies

Er zijn gelukkig nog steeds wat vrienden van mij hier in Oxford. Dus ik vermaak me nog prima met de mensen die er nog zijn. Zo ben ik eergisteren met Stefano, Nicole en Corey naar Blenheim Palace geweest. In dit paleis is Winston Churchill geboren. Het is echt een prachtig paleis met enorme tuinen eromheen. Dit was zeker de moeite waard om te bezoeken.

Blenheim Palace

Morgenochtend vertrek ik met Sanne voor twee dagen naar Brighton. En dan komen mijn ouders en broer alweer deze kant op om mij op te halen…Ondanks dat ik natuurlijk veel zin heb om mijn familie weer te zien, betekent het ook het einde van een geweldige tijd hier. Wat zal ik het gaan missen...

Tot over een week!