woensdag 27 mei 2015

Sweet Goodbyes

Nadat Saskia en Michelle mij weer verlaten hadden, begon ik me pas te realiseren hoe kort ik nog maar in Oxford ben. Mijn laatste week Oxford gaat vandaag namelijk in. De afgelopen twee weken kan ik het best omschrijven met het woord: intens. Ik heb echt zoveel mogelijk tijd doorgebracht met mijn vrienden, nu het nog kon. Maar ik heb van een hoop vrienden, waaronder mijn lieve huisgenootjes, afscheid moeten nemen. En dat was toch wel heel erg moeilijk als je 4 maanden met elkaar samen hebt gewoond. Maar dat is ook logisch als je ziet hoe close we zijn geworden in een korte tijd. Het waren niet alleen huisgenootjes, maar ook mijn beste vriendinnen en het voelde echt alsof we familie waren. Ik ben nu dus nog als enige over in onze flat en dat voelt toch wel heel erg vreemd. Ik zal even een beetje beschrijven wat ik hier de afgelopen weken gedaan heb. Bereid je voor, want dit is een redelijk lange blog.

Op dinsdag 12 mei hebben we even de toerist in eigen stad uitgehangen. We zijn met een groepje naar de Botanic Garden geweest, wat gratis is voor studenten van Oxford (leuke bijkomstigheid). Het was die dag echt heerlijk weer, dus het was wel leuk om daar even rond te lopen. Daarna hebben we nog wat winkeltjes gekeken en zijn we door gegaan naar Oxford Castle. Waar dit het resultaat van was:

Oxford Castle

Uiteindelijk zijn we lekker gaan chillen in University Parks. Dit is echt ontzettend groot en er wordt altijd cricket gespeeld. Dus daar hebben we nog even bij staan kijken. En ik ben erachter gekomen dat als er een sport is waar ik niets van snap, dat cricket wel is. Het meest opvallende vind ik misschien nog wel dat ze hier witte pakken aan hebben terwijl je het speelt in het gras. Dus Tatiana en ik moesten wel lachen toen we allemaal kinderen lekker door het gras zagen rollen met die pakken.

University Parks met Tats

In de avond zijn we naar the Star Pub geweest, want ja die pub poster moet toch ook echt nog vol voor ik weer thuis ben (wat me nooit gaat lukken aangezien er welgeteld 62 op staan!!!). Wat deze pub bijzonder maakt, is dat je er allemaal spelletjes kunt spelen. Er stond zelfs een oude Nintendo waarop je Mario Kart kon spelen. Verder hebben we Triviant en Pictionary gespeeld. Maar Stefano en ik waren de enige non-native speakers en wij hadden hier dus allebei nog best wel moeite mee. Ik vind Triviant in het Nederlands namelijk al best lastig. Maar goed, het was een mooie avond!

The Star Pub

Op donderdag 14 mei ben ik met Tatiana naar de Warner Bros Studio in Londen geweest voor een Harry Potter tour. Dit stond namelijk nog op mijn bucketlist. Het klinkt misschien stom, maar dit was toch wel een van de coolste dingen die ik hier gedaan heb. Ik vond het namelijk heel gaaf om te zien hoe alles in elkaar gezet is en hoeveel tijd er in die films gestoken is. Ik vond het heel bijzonder om daar rond te lopen en alle filmsets te zien. Ook hebben Tatiana en ik op een bezemsteel en in the flying car gezeten. Dit doen ze dus met zo’n green screen waarbij de achtergrond veranderd. 

The Great Hall, Harry Potter


Op vrijdag was het tijd voor de laatste keer Club Lava met zijn allen. Dit was echt weer een hilarische avond! Ik ga het uitgaan hier zeker missen. Want het heeft zeker wat om iedere keer met zijn allen in een rode dubbeldekker naar het centrum te gaan. Ook vind ik het echt gezellig dat iedereen ook echt aan het dansen en gek doen is en er geen barhangers bij zijn! Mooie herinneringen aan deze club en de mensen. 

Die week daarna bestond vooral uit heel veel uitgaan, heel veel lachen, maar toch ook wel heel veel tranen. We hebben nog een keer met zijn allen in de ochtend een echt English breakfast gegeten. En stiekem vind ik dit eigenlijk best lekker. Maar het is maar goed dat ik er geen gewoonte van gemaakt heb.



Afgelopen vrijdag hadden we ons laatste Flavours of the World Night met de vaste groep en iedereen had echt weer heerlijk eten gemaakt! Het was Jess haar laatste avond… En zij was ook de eerste die ons ging verlaten. We hebben met zijn allen in onze keuken gezeten en we zijn bijna de hele nacht opgebleven en hebben herinneringen opgehaald. Iedereen had kaarten voor elkaar geschreven met leuke herinneringen die we aan elkaar hebben. In de kaarten die ze voor mij geschreven hadden, werd ik moedig genoemd, er werd gezegd dat ik een sterke persoonlijkheid heb en dat ik altijd eerlijk ben. Mooie complimenten, al zeg ik het zelf en ik kan mezelf er ook zeker wel in vinden. Ik heb hier echt vrienden gemaakt waar ik trots op mag zijn en die ik mijn leven lang niet meer ga vergeten. Ik ga ze dan ook echt ontzettend erg missen. Mijn beste vrienden hier wonen dan ook bijna allemaal in Amerika of Australië. Niet ideaal, maar wel een mooi excuus voor een leuke reis. 

Laatste grouphug met z'n allen


The Breakfast Club


Gelukkig heb ik ook nog Nederlandse vriendinnen gemaakt hier. Daarmee ben ik op zaterdagavond naar het Enchanted Garden Ball geweest. Dit was een soort van festival georganiseerd door mijn universiteit. Uiteindelijk gingen er niet super veel mensen heen die ik kende, maar ik heb alsnog echt een superleuke avond gehad. Er waren echt heel veel verschillende dingen te doen. Je had er een karaokebar, kermisattracties, een photobooth, goede muziek, lekker eten en allerlei rare spelletjes die je kon doen. Uiteraard ook weer even genoten van de outfits van de Britse bevolking. Want tja, die mensen kennen echt geen schaamte!

Enchanted Garden Ball met Dutchies

Er zijn gelukkig nog steeds wat vrienden van mij hier in Oxford. Dus ik vermaak me nog prima met de mensen die er nog zijn. Zo ben ik eergisteren met Stefano, Nicole en Corey naar Blenheim Palace geweest. In dit paleis is Winston Churchill geboren. Het is echt een prachtig paleis met enorme tuinen eromheen. Dit was zeker de moeite waard om te bezoeken.

Blenheim Palace
Morgenochtend vertrek ik met Sanne voor twee dagen naar Brighton. En dan komen mijn ouders en broer alweer deze kant op om mij op te halen…Ondanks dat ik natuurlijk veel zin heb om mijn familie weer te zien, betekent het ook het einde van een geweldige tijd hier. Wat zal ik het gaan missen...

Tot over een week!











woensdag 13 mei 2015

Vriendinnetjes op bezoek!!!

Vorige week dinsdag was het Bevrijdingsdag en ik vond het stiekem toch wel erg jammer dat ik niet naar Bevrijdingspop kon in Haarlem. Maar mijn Amerikaanse vrienden vieren op deze dag altijd Cinco de Mayo (wat 5 mei betekent in het Spaans). Dit is oorspronkelijk een feestdag van Mexico en de Mexicanen vieren dan ook hun vrijheid. Dus die avond gingen we met een groepje eten bij een Mexicaans restaurant. Daarna was er een feest georganiseerd in mijn favoriete bar: Freud. In één van mijn eerdere blogs schreef ik hier al over dat het een soort Griekse tempel is dat vroeger een kerk was, maar nu is omgetoverd tot een bar. Het thema was: roaring twenties, wat jullie waarschijnlijk wel kennen van de film The Great Gatsby. Ik kwam daar in mijn eentje aan omdat ik weer met een ander groepje had afgesproken om naar dat feest te gaan. Maar gelukkig was Sanne er al en we hadden meteen even wat leuke mensen ontmoet van Oxford University. Later arriveerde de rest van de groep en het was een heel gezellige avond! Verder mag ik nu dan ook ‘eindelijk’ zeggen dat ik zomervakantie heb! Want ik heb donderdag mijn laatste toets gehad! Ben wel benieuwd naar al mijn resultaten hier, maar we gaan het zien… 

Op vrijdag kwamen mijn vriendinnen Saskia en Michelle mij opzoeken in Engeland. Sam, nog een andere vriendin van thuis, woont in Londen en die is daar au-pair. We hadden met zijn vieren in Londen afgesproken in een heel artistiek wijkje genaamd Shoreditch. Ik was hier nog niet eerder geweest maar ik vond het echt onwijs leuk! Overal waar je keek zag je heel gave street art en je had allemaal leuke vintage winkeltjes en eettentjes. Hierna moest Sam werken en ben ik met Mies en Sas doorgegaan naar de Shard, het hoogste gebouw van Europa. Vanaf daar hadden we echt prachtig uitzicht over de hele stad! 

Shoreditch met Sas en Mies

Street art Shoreditch
Shoreditch
In de avond gingen we uit in Camden Town in Londen en daar hadden we weer met Sam afgesproken. We zijn toen eerst naar een bluesbar geweest waar een bandje op kwam treden. Daarna gingen we door naar club KOKO waar Sam even had geregeld dat we op de gastenlijst stonden, dus we konden mooi gratis naar binnen. Ik denk dat dit wel één van de vetste clubs is die ik ooit heb gezien. Het was namelijk een soort oud theater en het was echt super groot. Er kwam een goede band optreden en ik vond het echt leuk om eindelijk weer even met mijn vriendinnen van thuis uit te gaan. ’s Nachts zijn we weer met de bus terug naar Oxford gegaan.
Club KOKO, Londen

Op zaterdag had ik die meiden al een beetje wat van Oxford laten zien. Ze stonden echt perplex want ze hadden nooit verwacht dat het zo’n prachtige stad was. Ze zeiden echt: “Hè? Ik dacht dat het een beetje een verwaarloosde Engelse stad was, maar overal waar je kijkt is het echt super mooi. Het lijkt wel een sprookje!” Verder wisten ze ook niet zoveel van Oxford af van tevoren, maar ze vonden het echt geweldig. ’s Avonds hebben ze het grootste deel van mijn vrienden hier kunnen ontmoeten want we gingen bij ons in de keuken chillen en daarna uit in Lava (een club waar we altijd heen gaan). We waren echt met een super grote groep dit keer en ik vond het denk ik wel de leukste avond tot nu toe. 

Bridge of Sighs, Oxford

De volgende dag zijn we weer de stad ingegaan en hebben we een bootje gehuurd en later nog wat souvenirs gekocht. s ’Avonds zijn we uit eten geweest met mijn huisgenoten en AJ bij een leuke pub waar ik zelf ook nog niet eerder was geweest. Je hebt hier in Oxford niet echt terrasjes maar je hebt bij veel pubs een garden waar je dan kunt zitten als het lekker weer is. Dat is eigenlijk een soort patio, maar dat ziet er wel echt schattig uit.


Maandag was het alweer de laatste dag dat Sas en Mies hier waren. We hebben toen een free walking tour door Oxford gedaan. Ik had dit zelf ook nog niet eerder gedaan. Maar dit vonden we alle drie echt ontzettend leuk en interessant. Ik zie namelijk altijd wel al die gebouwen hier staan en over sommige weet ik ook wel iets, maar ik hoorde echt heel veel leuke nieuwe feitjes over de geschiedenis van deze gebouwen. Het werd allemaal ook echt op een leuke manier verteld door een studente die hier woont. Om half drie gingen de meiden weer richting het vliegveld. Ik kreeg nog een een countdown scheurkalender die zij voor mij hadden gemaakt met allemaal grappige foto’s van ons en het blijkt dat ik over 22 dagen al thuiskom. Dat zal toch wel weer even wennen zijn…

Christ Church



Ik vond het echt onwijs gezellig dat mijn vriendinnen er waren. En ook leuk dat ze dan eindelijk een goed beeld hebben van hoe ik hier leef en wie mijn vrienden hier zijn. Dus Mies en Sas super bedankt voor het leuke weekend en dat jullie me op zijn komen zoeken!!!!




vrijdag 1 mei 2015

De laatste loodjes

Het is alweer een tijdje geleden dat ik voor het laatst wat geschreven heb. Maar we gaan gewoon verder waar we gebleven zijn. 


De tweede week van mijn vakantie stond vooral in het teken van muziek. Rianne, Nicole en ik moesten voor ons vak Advanced Video Production een videoclip maken voor een aanstormend talent. En laten wij nou net een heel getalenteerde vriendin hebben, namelijk: Sanne Daas! We hebben die woensdag dus de hele dag voor dat project gefilmd en het resultaat mag er zijn. Sanne gaat deze videoclip ook echt voor haar liedje gebruiken. Dus ik ben daar best trots op! We zijn nog een beetje aan het geluid aan het sleutelen maar als hij helemaal af is, gooi ik hem wel even op Facebook. Hier zie je alvast even een shot uit de clip:



Sanne had de volgende dag een optreden in een pub in Jericho (leukste wijk van Oxford) en daar ben ik met Nicole en Eva gaan kijken. Ik vond dat ze het echt onwijs goed deed! Daarna kwam er nog een andere band optreden en dat was echt geweldig! Iedereen ging echt helemaal los, vooral toen de saxofonist even zijn solootje deed. Het leuke hier in Oxford vind ik dat je in die pubs echt jong en oud door elkaar ziet. Bovendien is de sfeer in de pubs zoooo goed!!! Dit ga ik echt missen.


Zaterdag in de Easter break zijn we naar Londen gegaan met een groep. We hebben daar ons stadje aangemoedigd want de boatraces Oxford tegen Cambridge vonden die dag plaats op de Thames. We hebben de boatraces bekeken vanuit een park naast de rivier waar iedereen lekker in het gras aan het chillen was en er waren eettentjes en een groot scherm waarop je de hele race kon volgen. Ik wist helemaal niet dat dit zo’n big deal was, maar er kwamen echt super veel mensen op af. Het voelde echt een beetje als een festival. Het was echt een super gezellige dag en het zonnetje scheen en Oxford won zowel met de mannen als de vrouwen! ’s Avonds zijn we nog met zijn allen gaan eten bij een Mexicaans restaurantje en daarna hebben we de bus terug naar Oxford gepakt. 


Furnival Garden in Londen

Hammersmith bridge: vanaf hier bekeken we de boatraces

De volgende dag kwam Joey in de middag. Hij was dat weekend met vrienden naar Londen, dus hij plakte er gezellig nog een aantal dagen Oxford aan vast. Waarom ook niet? We hadden elkaar tenslotte alweer een maand niet gezien! Joey bleef hier tot dinsdag en ik verbaas me er nog best over hoeveel we hebben kunnen doen in 2,5 dag tijd. Het leukste vond ik: varen, cocktails drinken op een dakterras met uitzicht over de hele stad en picknicken in South Park met veel te mooi weer! Ik had het trouwens niet verwacht, maar ik ben zelfs een beetje verkleurd in het land van thee en regen. Ik neem mijn woorden trouwens ook terug. Het is hier namelijk echt al weken prachtig weer!





Nadat Joey Oxford weer had verlaten, heb ik het voornamelijk druk gehad met school. Wel hebben we bij ons in de keuken nog even een Flavours of the World Night 2.0 gehouden. Dit was echt ontzettend gezellig! Iedereen had weer erg zijn best gedaan om een gerecht uit zijn eigen land te maken. Ik had dit keer wat minder grootst uitgepakt. Rianne en ik hadden ijs met stroopwafels en maple syrup. Ondanks dat het niet zo bijzonder was, vonden ze het toch heel lekker! Het etentje was ongeveer met 15 mensen en Tatiana haar ouders uit Californië waren er ook bij. Na het etentje stroomde het ineens binnen met allemaal mensen. Als je met vijftien mensen in onze keuken bent, is het al veel. Maar ineens stonden we er met minstens dertig man! Toen realiseerde ik ook hoeveel mensen we eigenlijk kennen hier. Want er was niemand bij die we niet kenden. Het was in ieder geval wel echt een mooi avondje! En het werd alleen nog maar mooier, want Tatiana haar moeder ging met ons mee uit naar een club en ze kocht ook echt shotjes voor iedereen die mee was. Ik vond het echt prachtig dat ze mee uit ging! Ik zie mijn moeder dat eerlijk gezegd nog niet zo snel doen.  Dus Tatiana, als je de moeite hebt gedaan om mijn blog te vertalen: shout-out naar Irene! Hahaha.


Afgelopen maandag was het mijn langste schooldag ooit! Ik had toen van twee vakken mijn final projects op dezelfde dag. In de ochtend moesten we een nieuwsuitzending maken met een groep van 17 mensen en tegelijkertijd begon voor een ander vak dat ik volg het 24 Hours Film Project
.
Rianne en ik zijn, nadat we de nieuwsuitzending hadden opgenomen, meteen naar onze groep gegaan voor het filmproject. We hebben een psychologische thriller gemaakt die voornamelijk bestaat uit flashbacks. Het gaat over een jongen die zijn eigen moeder heeft vermoord, maar dit zelf alleen niet meer weet en beetje bij beetje komt hij hier dan achter door de flashbacks. Ik vond het jammer dat toen wij aan kwamen het hele idee al bijna bedacht was. Maar dat moest ook wel, aangezien we maar 24 uur hadden. Ik vond het wel een hele gave ervaring om zoiets te doen! En ik wil zeker nog eens aan zo’n project mee doen. Al moet ik wel zeggen dat het je behoorlijk sloopt, omdat je een hele nacht overslaat. 

Aanstaande donderdag heb ik alweer mijn laatste toets en dan ben ik lekker klaar met studeren hier. Dan heb ik een hele maand om te doen wat ik maar wil! Ik hoop alleen wel dat ik dan nog even ergens een pot met goud vind, want het portemonneetje begint al aardig leeg te raken. Terwijl ik hier nog vijf weken moet! De tijd gaat wel echt veel te snel...



maandag 6 april 2015

Edinburgh en Dublin

Zondag 29 maart ben ik al vroeg in de ochtend met Rianne, Eva, Tara, Bridget, Sanne en Nicole naar het vliegveld vertrokken. De reis ging naar Edinburgh (Schotland) en de vlucht duurde maar iets langer dan een uur. Ik vond het best vreemd, want ik had nog nooit in een vliegtuig gezeten dat niet naar de zon ging. Het was ook de eerste keer dat ik een accommodatie via Airbnb had geboekt. Maar we kwamen echt in een super luxe appartement terecht. Echt alles wat je maar kon bedenken stond eigenlijk wel in de kastjes. Het appartement had twee mooie badkamers met allebei een bad en we hadden heerlijke bedden. Daarnaast hoorden er nog een zwembad en sauna bij het huis. Na het appartement gezien te hebben, gingen we even op ons gemak de stad verkennen. Echt een prachtige stad en bovenop een hele hoge rots ligt het kasteel van Edinburgh. 



De volgende dag zijn we naar dit kasteel geweest. Het kasteel bestaat uit allemaal verschillende dingen. Je had er bijvoorbeeld ook gevangenissen waar je in kon. In deze gevangenis hadden prisoners of war gezeten en je zag dan ook echt nog van die hangmatten waar ze in geslapen zouden hebben en je kon lezen hoeveel ze te eten kregen. Ik verbaasde me echt nog over de hoeveelheid! Ze kregen bijvoorbeeld ook twee biertjes per dag. Nou stop mij maar in die gevangenis mocht het een keer nodig zijn. Verder had je vanaf dat kasteel uitzicht over de hele stad en zag je ook echt nog van die schietmuren met kanonnen erop. Dit was dus wel even een bezoekje waard! Daarna nog even wat winkeltjes gekeken en thuis gekookt en naar het zwembad en de sauna geweest. 

Edinburgh castle

Uitzicht vanaf het kasteel

Hangmatten van gevangenen

Op dinsdag zijn we eerst naar Carlton Hill gegaan. Op deze berg staan allemaal monumentjes en daar heb je uitzicht over de hele stad en je kunt daar ook de zee goed zien. Toen we bovenop die berg stonden begon het keihard te regenen en te waaien en zelfs nog te hagelen. Het was dus eigenlijk gewoon aan het stormen, maar dat had ook wel weer wat. Daarna ben ik met Nicole en Sanne naar Hollyrood Palace geweest. In dit paleis woonde vroeger Mary Stuart, de koningin van Schotland. Dit paleis is echt ontzettend mooi! We konden alle kamers van binnen zien en ik heb stiekem nog even wat fotootjes ervan kunnen maken. Daarna zijn we doorgegaan naar een heel gezellige pub en heb ik m’n eerste Schotse biertje gedronken. 


Hollyrood palace

Woensdag ging het wekkertje al om 5 uur en we waren om half 7 op het vliegveld. Onze vlucht naar Dublin zou om 08.45 vertrekken maar vertrok uiteindelijk pas om 11.15 uur vanuit Edinburgh. Ryan Air, top maatschappij..... 
Eenmaal bij het hostel aangekomen, bleek dat Rianne en ik als enige in een andere kamer zaten dan de rest. Het was allebei onze eerste keer in een hostel. En we vonden het best apart om met allemaal vreemde mensen op de kamer te slapen. We sliepen in een kamer van acht mensen, onder andere met een oud mannetje. Hij vond het wel grappig dat we uit Nederland kwamen, want hij kwam uit Amsterdam in de staat New York (ik wist eerlijk gezegd niet eens dat dat bestond). Wij hebben die dag eerst een beetje rondgelopen in Dublin en zijn toen 's avonds gaan eten in een heel gezellige pub met zijn allen. Daarna zijn we uit geweest in wat verschillende pubs en die Ierse muziek is echt geweldig! Je hebt overal live muziek wat ik echt onwijs leuk vond! We hadden die avond ook nog tickets geboekt voor een tour naar de beroemde Cliffs of Moher voor de volgende dag. Dat moest allemaal snel gebeuren en het idee kwam ook echt op als kakken. 

Beroemdste pub in Dublin

Komen we dus de volgende dag om 7 uur aan bij de bus, staan de namen van Sanne en mij niet op de lijst. Bleken wij de bus bij een andere organisatie geboekt te hebben. Dus wij als een malle naar de verzamelplek van die andere bus rennen met een man die wel wist waar dat was. En dit terwijl onze vriendinnen al in de bus zaten en geen idee hadden waarom wij er niet in kwamen. Uiteraard was de andere bus al weg en zaten wij met de gebakken peren. We hadden namelijk wel gewoon betaald en die tour kostte ons 40 euro per persoon. Nou, dat was janken geblazen natuurlijk! Ik wilde echt super graag mee op die tour en mijn 40 euro was ik kwijt. Maar het meest baalde ik misschien nog wel van mezelf dat ik zo dom was geweest om de verkeerde bus te boeken. Maar een man die we tegen waren gekomen, zou er wel even voor zorgen dat we met de trein de bus in zouden halen zodat we gewoon weer met de tour mee konden. Die man klonk echt super overtuigend, dus wij met hem mee gelopen naar het station. Vraag ik op een gegeven moment: waar woon je eigenlijk? Zegt hij: op het moment ben ik homeless. Dus toen stond ik echt met mijn mond vol tanden want zo zag hij er totaal niet uit. Toen ging hij zijn hele levensverhaal vertellen aan ons. Het was echt te toevallig want de dag ervoor hadden Sanne en ik het er nog over dat we niet konden begrijpen hoe je een zwerver kon worden. We wilde echt weten wat er daarvoor met die mensen gebeurd was dat ze zo diep gezonken waren. En dan ontmoet je ineens zo’n man! Alsof het zo had moeten zijn… Komen we dus op een gegeven moment bij het homeless centre aan want die man zou wel even gratis treinkaartjes voor ons fixen. Hij zei: "Ik reis altijd overal gratis heen, dus jullie ook want jullie zijn nu met mij!" Nou ik voelde me toch een partij voor lul staan daar. We moesten serieus ons verhaal daar aan die manager uitleggen en ik dacht echt: wij zitten hier echt niet op de goede plek! Dit is echt niet gepast. Uiteindelijk zijn we maar gewoon dat homeless centre uit gevlucht en hebben we de Cliffs of Moher uit ons hoofd gezet en er een leuk dagje in Dublin van gemaakt met zijn tweeën. Het was natuurlijk ook best dom om met zo’n man mee te lopen, maar hij klonk wel echt geloofwaardig! Maar op dat moment waren we denk gewoon een beetje hopeloos. Door alle hectiek was ik ook nog eens mijn pincode van mijn bankpas vergeten. Waardoor mijn bankpas nu geblokkeerd is… Het zit ook allemaal niet mee! Af en toe ben ik wel een beetje een dramaat.

Uiteindelijk hadden we bij de tourist information office kunnen regelen dat we de volgende dag met een andere tour mee konden waarmee je ook langs allemaal mooie plekken in Ierland kwam. We konden ons geld namelijk niet terugkrijgen. Maar daarbij kregen we ook nog een andere tour diezelfde avond. We gingen toen met een storytelling bus mee. In deze bus bevonden zich een bar en een piano. Een man ging allemaal hele leuke verhalen en mythes over Ierland vertellen en dan stopten we af en toe op een plek waar we er dan uit gingen en dan vertelde hij weer een verhaal dat dan bij die plek hoorde. Hij had bijvoorbeeld ook een verhaal over de Vikingen. Ik vond deze tour echt super leuk en origineel en je kwam ook heel veel te weten over de Ierse cultuur op deze manier!

De tour die Sanne en ik de volgende dag deden was echt gaaf! Wat is Ierland een prachtig land zeg. We zijn op verschillende plekken gestopt en we hebben de bergen beklommen en daar kregen we prachtige uitzichten voor terug. Ook zijn we gestopt bij Trim Castle, hier is de film Braveheart opgenomen. Ik vond het echt leuk om eindelijk ook eens even iets van de natuur te zien. Want ik bezoek hier voornamelijk steden. Deze trip had in ieder geval een hoop goedgemaakt voor ons! Ik ga zeker nog terugkomen in Ierland en dan wil ik wel graag de westkust zien, inclusief de Cliffs van Moher!

Ondanks de koude en regenachtige dagen, de trip die we gemist hadden en dat mijn bankpas geblokkeerd is, heb ik toch een top vakantie gehad in deze twee prachtige landen! 

Trim Castle, hier is de film Braveheart gefilmd





zaterdag 28 maart 2015

Everyday I love it moreee

Vorige week vrijdag ben ik 's middags met Jess, Jessica, Nicole en Eva naar Jericho geweest. Dit is een heel schattig wijkje in Oxford. Je hebt hier allemaal leuke cafeetjes, gekleurde huizen, bookshops waar alle boeken maar 3 pond zijn en het ligt bij de rivier de Thames. Het was die dag echt prachtig weer en dat maakt alles altijd zoveel leuker! Echt super leuk dat ik hier nu al twee maanden woon en alsnog nieuwe dingen ontdek. Het voelde echt alsof we op een dagtripje ergens naartoe waren omdat ik het er best anders uit vond zien dan de rest van Oxford. We zijn cocktails gaan drinken bij Freud. Dit is een kerk die omgebouwd is tot een bar en aan de buitenkant ziet het eruit als een soort Griekse tempel. Heel apart dus! Ik denk zomaar dat je in dit gebouw erg goede feestjes kunt geven. Daarom ga ik er nog maar eens terug in de avond! Daarna ben ik met Jess en Jessica nog fish & chips gaan eten bij een heel gezellige pub. 

Observatory Street, @Jericho
Freud aan de buitenkant
Binnenkant Freud: kerk omgetoverd tot bar.

v.l.n.r. Jess, ik, Jessica, Nicole, Eva
Vorige week zaterdag ben ik naar Cambridge geweest. Dit is de rivaal van Oxford! Dus ik was wel even benieuwd of ik het nou leuker zou vinden of niet. We kregen eerst een korte rondleiding langs wat colleges. Daar zagen we allemaal studenten in uniform. Dat had ik in Oxford nog niet echt eerder gezien. Het mooiste college vond ik King’s College. Deze zie je ook altijd op foto’s en kaarten van Cambridge. Daarna zijn we zelf de stad een beetje gaan verkennen. Ondanks dat het die dag echt heel koud was, hebben we toch een punterboot tour gedaan. Dit is zo’n heel laag bootje waar iemand aan de achterkant opstaat die de boot bestuurd door de hele tijd met een lange stok in de grond te prikken. Dit deed me een beetje denken aan de gondels in Venetië. De jongen die onze boot bestuurde was nog een beetje onervaren. Hij zag eruit alsof hij het zwaar had en hij kon ook niet zo goed vertellen. Dus het was wel jammer dat we hem als gids hadden, maar alsnog wel gelachen in die boot. Verder hebben we nog een beetje winkeltjes gekeken. Ik denk wel dat je in Cambridge beter kunt shoppen dan in Oxford. Maar verder vind ik Oxford toch wel echt een leukere stad. We moesten bijvoorbeeld echt op zoek naar een pub om te eten. Terwijl in Oxford heb je echt pubs waar je maar loopt. 


In de punting boat
Cambridge
Er waren deze week puppy’s op de universiteit. Dit doen ze ongeveer twee keer per jaar en dat is een soort therapie tegen stress. De puppy’s komen dan vlak voor de tentamens zodat studenten met ze kunnen knuffelen. Nou, volgens mij zijn er een hoop mensen met stress hier want de rij voor de hondjes was echt niet normaal! Maar het was het waard om te wachten. Er waren namelijk vijf super schattige Golden Retriever puppy’s.


Verder ben ik nog een paar keer uit geweest deze week. Gisteren gingen we met z’n allen uit in mijn favoriete club Lava. Best gek om elkaar nu twee weken te moeten missen. Iedereen gaat namelijk reizen of naar huis voor Easter break. Dus we hebben er nog even een mooi feestje van gemaakt. Vanavond ga ik maar eens vroeg naar bed, want morgenochtend ga ik op vakantie naar Edinburgh en Dublin en daar heb ik echt super veel zin in!

vrijdag 20 maart 2015

Liefs uit Londen

Alle deadlines heb ik overleefd en vrijdag 13 maart kwam dan toch eindelijk mijn eerste bezoek uit Nederland. Joey (mijn vriend sinds kort) kwam naar Londen waar we voor twee nachtjes een hotel hadden geboekt. We hadden op Victoria Station afgesproken en het was echt heel leuk om hem weer te zien na 7 weken! We zijn toen eerst met de metro naar ons hotel gegaan, dat wel een beetje in een gek buurtje lag. Maar het hotel zelf was wel prima! Eenmaal daar hadden we even snel een plan uitgestippeld voor die dag. Eerst zijn we naar Camden Market gegaan om te lunchen. Dit is een marktje met allemaal kraampjes die internationaal eten verkopen. Je had er echt super veel en je kon echt van alles wat proeven. Ik vind dit wel echt een aanrader!



Camden Market

Daarna zijn we doorgegaan naar King’s Cross station, want ik moest en zou op de foto gaan met Platform 9¾ uit Harry Potter. Dit station is sowieso wel even leuk om een kijkje te nemen want het is heel mooi vormgegeven. 

Platform 9  3/4

Hierna zijn we wat meer naar het centrum gegaan. We zijn toen onder andere naar: Covent garden, Leicester square en Picadilly Circus geweest. Op Leicester square hebben we bij een kiosk kaartjes voor The Lion King musical weten te bemachtigen voor de helft van de prijs. Het was alsnog wel vrij prijzig, maar het was het zeker waard!

De volgende dag in het hotel van een English breakfast genoten. En dat ‘genoten’ is nog niet eens gelogen ook. Zo’n ontbijtje lijkt namelijk viezer dan het in werkelijkheid is. Ik vind baked beans namelijk best lekker op zijn tijd bij mijn ontbijt! Ik word al een echte Brit denk ik… haha. Verder stond deze dag in het teken van de bezienswaardigheden.

We zijn eerst naar British Museum geweest. Normaal ben ik echt niet van de musea. Meestal maakt het weinig indruk op me. Maar nu vond ik alleen al het gebouw indrukwekkend om te zien, zowel van binnen als van buiten. In dit museum zag je allerlei voorwerpen uit verschillende culturen, zo zag je bijvoorbeeld bij Egypte allemaal mummies en sarcofagen. Dat vond ik wel echt gaaf om te zien! Hierna zijn we doorgegaan naar St. Paul’s Cathedral. Wij hebben hier thuis altijd een grapje over, omdat we vroeger altijd Engels kwartet speelden en er bij St. Paul’s Cathedral onder stond dat je het uitsprak als kuttiedrul. Dus uiteraard moest ik hier wel nog even mee op de foto voor mijn ouders. Verder nog wat andere bezienswaardigheden bekeken zoals de Tower Bridge, Buckingham Palace, Big Ben en House of Parliament. Het meeste hiervan had ik ook al eens gezien, maar Joey was nog nooit in Londen geweest dus dan vond ik het ook weer leuk om het aan hem te laten zien! 


British Museum
St. Paul's Cathedral
Die avond gingen we naar The Lion King in het Lyceum Theatre en dat vond ik echt geweldig! Ik houd echt onwijs van musicals. Ik vond bij deze musical de kostuums heel erg leuk en ik vond het echt goed gedaan dat de mensen die een dier speelden ook echt als dat dier bewogen. Altijd als ik weer een musical gezien heb, denk ik: hier moet ik echt iets mee doen! Het lijkt me namelijk echt zo gaaf om mee te werken aan een musicalproductie. Ik word er altijd helemaal enthousiast van! Binnenkort toch maar eens kijken of hier ook een beetje HBO stages in te vinden zijn.

The Lion King

Op zondagochtend zijn we met de bus naar Oxford gegaan. Ik vond het echt super leuk om Joey de stad waar ik studeer te laten zien. Dan merk ik toch dat ik best trots ben dat ik er studeer, want het is gewoon echt een prachtige stad! Stiekem vond ik het ook wel leuk om zelf even de toerist uit te hangen. Ik had namelijk nog best veel van die toeristische dingen zelf ook nog niet gedaan. We hebben onder andere een korte tour in de Bodleian Library gedaan. Dit klinkt misschien nogal saai, maar je moet niet denken aan een bibliotheek die je thuis ook hebt. Deze bibliotheek is namelijk een van de mooiste gebouwen van Oxford en is al 400 jaar oud. De gids vertelde echt allemaal leuke feitjes. In deze bibliotheek zijn bijvoorbeeld ook delen van de Harry Potter films opgenomen. ’s Avonds zijn we nog uit eten gegaan bij de Kings Arms pub met een groepje vrienden van mij.

Bodleian library. Dit is de ziekenzaal in de Harry Potter films

Radcliff Camera

De volgende dag moest ik helaas de hele dag naar school… Maar ’s avonds gingen Joey en ik koken voor mijn huisgenootjes en hebben we gezellig met hen gezeten. Ze vonden het in ieder geval heel leuk om elkaar te ontmoeten. En we hebben ze nog maar weer even wat Nederlandse woorden geleerd.

Op dinsdag moest Joey alweer naar huis, dus hebben we begin van de dag nog maar even wat in Oxford gedaan. Waaronder een heel hoge toren beklommen waar je echt heel mooi uitzicht hebt over de stad! In ieder geval hebben we echt een super leuk weekend gehad samen en ga ik hem wel weer een beetje missen aankomende tijd. Dus ik ging ‘s avonds maar even mijn verdriet wegdrinken. Ik ging namelijk nog wat pubs af met vrienden in mijn groene outfit om Saint Patricks Day te vieren!

Woensdagavond ben ik nog even gaan squashen met een jongen uit Pakistan en een vriend van mij uit Italië: Stefano. Wat een topsport is dat! Echt een super goede cardio en het is nog leuk ook.

Gelukkig heb ik het momenteel niet zo druk met studeren en heb ik weer genoeg tijd voor leuke dingen!




                         



King's Cross Station